Wednesday, September 29, 2010

काठमाडौं २०६७ (सन् २०१०) मा ५८ औं स्थानमा

देशकै एक मात्र महानगर न्यूनतम सर्त र कार्यसम्पादन मूल्यांकनमा सबैभन्दा अन्तिम अर्थात् ५८ औं स्थानमा परेको छ । देशभरका ५८ नगरमध्ये गत वर्ष महानगर संखुवासभाको खाँदबारीलाई उछिन्दै ५७ औं स्थानमा परेको थियो तर यस वर्ष ५७ औं स्थानबाट पनि ओरालो लाग्दै महानगर पुछारमा पुगेको हो ।
स्थानीय निकायहरू गाविस, नगर र जिविसका कार्यसम्पादन मूल्यांकन गर्ने स्थानीय विकास मन्त्रालय मातहतको स्वतन्त्र निकाय 'स्थानीय वित्तीय आयोग' ले सार्वजनिक गरेको आर्थिक वर्ष ०६५/०६६ को नतिजा अनुसार काठमाडौं महानगर असफल नगरको सूचीमा परेको हो ।
दमक, घोराही, तुलसीपुर, वीरेन्द्रनगर, हेटौंडा, रत्ननगर, नारायण (दैलेख), वालिङ, टीकापुर, तानसेन, धरान, धनकुटा, भरतपुर र कीर्तिपुर गरी १४ वटा नगरपालिका उत्कृष्ठ अंक प्राप्त गर्नेमा परेका छन् । तीमध्ये दमक, घोराही र तुलसीपुर नगरपालिका उत्कृष्ठ तीन नगरपालिकामा परेका छन् । यी नगरपालिकाले १ लाख पुरस्कार पाउनेछन् ।
बाँकी ११ वटाले ७५ हजार पुरस्कार प्राप्त गर्ने छन् । पुरस्कारसहित चौधवटै नगरपालिकाले स्थानीय विकास मन्त्रालयबाट चालू आर्थिक वर्ष थप २५ प्रतितश अनुदान पाउने छन् । यो रकम उनीहरूको क्षेत्रफल, गरिबी र करका आधारमा आयोगले तय गर्ने छ । अनुदान प्राप्त गर्ने नगरपालिकाहरूले रकम विकास निर्माणमा मात्रै खर्च गर्नु पर्छ ।
असफल नगरको सूचीमा दरिएको महानगरले सरकारबाट प्राप्त गर्ने २२ करोड ५० लाखभन्दा बढी अनुदान पनि गुमाएको छ । यदि महानगर उत्कृष्ठको सूचीमा परेको भए २२ करोड ५० लाख अनुदान प्राप्त गथ्र्यो । यो नतिजा ५८ वटै नगरपालिकाको आर्थिक वर्ष ०६५/०६६ को कारोबारमा आधारित छ । वीरगन्ज, गौर, राजविराज र मलंगवा नगरपालिका पनि असफलताको सूचीमा परेका छन् । यी चारवटा नगरपालिकाको पनि पुँजीगत अनुदान कटौती भएको छ । अनुदान चालू आर्थिक वर्षसँग जोडिन्छ । १४ वटा नगरपालिका १० प्रतिशत अनुदान प्राप्त गर्ने सूचीमा परेका छन् भने १० प्रतिशत अनुदान कटौतीमा १५ र २५ प्रतिशत अनुदान कटौतीमा १० वटा नगरपालिका परेका छन् ।
आयोगले सार्वजनिक गरेको नतिजाअनुसार महानगर १३ वटा न्यूनत सर्तहरू पालनामा असफल भएको हो । १३ वटा सर्तमध्ये महानगरले ६ वटा मात्रै पालना गरेको थियो । योजना, बजेट तथा परिषद्मा ढिलाइ, कर र आयस्रोतको अभिलेख नराखेको, नगरस्तरीय प्रगति समीक्षा र तोकिएको समयभित्र लेखा परीक्षण नगरेको, वाषिर्क र गुरु खरिद योजना स्वीकृत नगराई काम गरेको, सम्पत्तिहरूको व्यवस्थापन नगरेको र बेरुजु फछ्र्योटमा ढिलाइ गरेका कारण महानगर अन्तिममा परेको हो । पदपूर्ति समिति, नगरपालिका कोष, नागरिक बडापत्र, भवन निर्माण अनुमति व्यवस्था, आयव्यय, करका दस्तुर सार्वजनिक लेखा समिति, राजस्व परामर्श समिति र पदपूर्ति समितिमा सुधार भएकाले यसमा महानगरले ६ नम्बर प्राप्त गरेको छ ।
अर्को कार्यसम्पादन सूचकमा भने २७ औं स्थानमा छ । कुल १ सय पूर्णाकं मा महानगरले ५७ नम्बर प्राप्त गरेको छ तर १३ वटा न्यूनतम सर्त पालनामा असफल भएकाले २७ औं स्थानको कुनै अर्थ रहँदैन ।
कार्यसम्पादनमा महानगरले आचारसंहिता, सम्पत्ति विवरण, सार्वजनिक परीक्षण, सार्वजनिक सुनुवाइ, राजस्व सम्भाव्यता अध्ययन, आय-व्ययको यथार्थ बजेट र कार्यान्वन, एकीकृत सम्पत्ति कर, सम्भाव्यता अध्ययन लगायतका सूचक पालना गरेको थियो ।
आयोगले महानगर असफल हुनुमा कर्मचारी बढी जिम्मेवार रहेको जनाएको छ । वित्तीय विकेन्द्रीकरणको अगुवाका रूपमा मानिने आयोगले स्वतन्त्र मूल्यांकनकर्ताहरूको अध्ययनको आधारमा ०६४ सालयता स्थानीय निकायको वाषिर्क मूल्यांकन गर्दै आएको छ । यसैको नतिजाका आधारमा स्थानीय निकायहरूको अनुदान तय गरिन्छ ।
१३ वटा न्यूनतम सर्त र ४० वटा कार्यसम्पादन सूचकका आधारमा मूल्यांकनकर्ताले स्थानीय निकायको वित्तीय अनुगमन गर्छ ।

(२०१० सेप्टेम्बर २९, असोज २०६७)

A Day of Media Monitoring

Women are still misrepresented in the news coverage and their participation is also low, however change has taken place regarding the situation compared to 15 years ago.
This information is contained in a media monitoring carried out by the Global Media Monitoring Project on gender issue in 108 countries at the same time on the same day in 2010.
The research that has been coordinated by the Project continuously since 1995 has demonstrated the fact that the World reflected in the news is mostly that of male.
Almost 76 per cent of the world news that is read and listened to is related to males, according to the research.
The research that was made public in Arabic, English, French and Spanish languages has shown that 24 per cent of the world news disseminated during a day is of female.
The research was undertaken among the individuals mentioned in 17,795 news items of 1,365 newspapers, televisions and radio stations and 38253 news items of internet news sites of 108 countries occupying 82 per cent of the total world population.

(Kathmandu, 29 Sep 2010)

विश्वमा 'मिडिया मनिटरिङ'

समाचार र सञ्चारको प्रस्तुतिमा महिलाहरूको अझै पनि अल्प प्रतिनिधित्व र गलत प्रतिनिधित्व हुँदैछ, तथापि १५ वर्ष अघि र आजको अवस्थामा महत्वपूर्ण परिवर्तन भने आएको छ ।
ग्लोबल मिडियो मनिटरिङ प्रोजेक्टले विश्वका १०८ मुलुकमा सन् २०१० मा एकैसाथ एकै दिन लैङ्गिक विषयमा गरिएको सञ्चार अनुसन्धान (मिडिया मनिटरिङ) मा देखिएको तथ्य हो यो ।
सन् १९९५ देखि संयोजित सो प्रोजेक्टद्वारा नियमितरूपमा गरिएको सो अनुसन्धानले समाचारमाध्यममा देखिने विश्व मूलतः पुरूषहरूको हुने गरेको तथ्य देखिएको छ, जसअनुसार विश्वका समाचारमा सुनिने वा पढिने ७६ प्रतिशत् सङ्ख्या पुरूष भएको देखिन्छ ।
विश्वका ८२ प्रतिशत जनसङ्ख्या रहेको १०८ मुलुकका एक हजार ३६५ पत्रपत्रिका, टेलिभिजन र रेडियो स्टेसन तथा इन्टरनेट समाचार साइटका १७ हजार ७९५ समाचार र ३८ हजार २५३ समाचारमा रहेका व्यक्तिबीच अरबी, अङ्ग्रेजी, फ्रेन्च र स्पेनिस भाषामा सार्वजनिक गरिएको सो अनुसन्धानले विश्वका एक दिनको समाचारमा २४ प्रतिशत स्थान महिलाको समाचार देखिन्छ ।
अनुसन्धानले प्रकाशित समाचारमध्ये १३ प्रतिशत समाचार मूलतः महिलामाथि केन्द्रीत भएको, समाचारमा आउने विज्ञमा पाँच विज्ञमा एक महिला रहेको, पुरूषको तुलनामा महिलाको उमेर दुई गुणा बढी पटक र पारिवारिक हैसियत चार गुणा बढी पटक उल्लेख हुने, इन्टरनेट समाचारमा जेन्डरसम्बन्धी पूर्वाग्रह भेटिएको देखाएको छ ।
नेपालमा सो प्रोजेक्टअन्तर्गत अस्मिता महिला प्रकाशनगृह र सञ्चार तथा स्रोत संस्थाको संयोजनमा एक दिन नेपालका प्रमुख सात राष्ट्रिय दैनिक, रेडियो नेपालको ७ बजेको समाचार, उज्यालो ९० नेटवर्कको ८ बजेको नेपाल दर्पण, नेपाल एफएमको नेटवर्कको बेलुका ८ बजेको नेपाल सेरोफेरो र नेपाल टेलिभिजनको बेलुका ८ बजेको समाचारको अनुगमन गरी आज राष्ट्रिय प्रतिवेदन सार्वजनिक गरिएको छ ।
प्रतिवेदनअनुसार नेपाली समाचारमाध्यम अझै पनि लैङ्गिक समानता र महिला सशक्तीकरणको हितैषी बन्न धेरै प्रक्रिया पूरा गर्न बाँकी छ । सन् २००९ नोभेम्बर १० का दिन नेपाली मिडियामा गरिएको सो अनुसन्धानमा नेपाली मिडियामा समाचार सबैभन्दा मुख्य विषय राजनीति र सरकारसम्बन्धी छ, जसले पत्रपत्रिकाको ६६ प्रतिशत, रेडियोको ४२ प्रतिशत र टेलिभिजनको ४३ प्रतिशत समाचार ओगटेको देखिन्छ ।
महिला र पुरूषको समाचारको तुलना गर्दा महिलाको तुलनामा पुरूषको समाचारमा उपस्थिति अत्यधिक रहेको देखिन्छ । सो एक दिनमा महिला र पुरूषको क्रमशः पत्रपत्रिकामा ११ र ८३ प्रतिशत, रेडियोमा १९ र ८१ प्रतिशत र टेलिभिजनमा १४ र ८६ प्रतिशत छ ।
समाचार सम्प्रेषमा पत्रपत्रिका, रेडियो, टेलिभिजन तीनवटै माध्ययमा आएका समाचारमध्ये २० प्रतिशत समाचार महिला र ८० प्रतिशत समाचार पुरूष प्रस्तोताले सम्प्रेषण गरेको देखिन्छ ।
एक दिनको अनुसन्धानमा केन्द्रीय विषयका कुल १० समाचारमध्ये एक समाचार पनि महिला संवाददाताले सम्प्रेषण गरेको देखिन्न भने सो दिन एक जना पनि महिला पत्रकारको बाइलाइन प्रयोग भएको देखिएन।
त्यस्तै अनुगमन गरिएका १८९ समाचारमध्ये चारवटा समाचारले मात्र लैङ्गिक विषयलाई समेटेको देखिन्छ ।

(काठमाडौं, १३ असोज २०६७)